Het Perfecte Plaatje Op Reis: De laatste loodjes
Bron: RTL / William Rutten

Het Perfecte Plaatje Op Reis: De laatste loodjes

Geschreven door Sandra Groenescheij Laatste update:

Fotograaf Sandra van Focus Fotografie bekijkt Het Perfecte Plaatje Op Reis door háár lens.

Deze week was het dan zo ver, de halve finale van het Perfecte plaatje op reis. Alle fotografen hebben een lange weg afgelegd en zeker veel geleerd. Maar toch zie je ook in deze aflevering nog klassieke 'fouten' voorbij komen, wat weer aan geeft dat je niet eventjes in een paar weken volledig omgetoverd wordt tot een perfecte fotograaf. Er gaan vele opmerkingen de ronde over de korte tijd die de fotografen hebben, om hun opdracht te voltooien. Het is kort, absoluut, maar dat is juist het hele spel element. Wanneer je een echte bruiloft vast legt, heb je ook maar een beperkte tijd om de koppelshoot te doen, wanneer je in het echt wildlife gaat vastleggen, of het nu vogels zijn of 'wild', ze blijven nu eenmaal niet speciaal voor jou poseren. Fotograferen is kijken, aanvoelen, aan zien komen en schieten op dat ene moment. En dat lukt soms wel, soms niet.

De eerste shoot, alweer een reportage foto.
De eerste shoot was het vastleggen van een gevoel, van een samenleving. Inmiddels zouden de fotografen dit al wel gewend moeten zijn, want het is niet de eerste keer dat ze een soortgelijke foto moeten maken. Alhoewel ik snap hoe belangrijk het is om het echte Zuid Afrika te laten zien, kan ik soms ook niet aan het gevoel ontkomen, dat het vooral heel erg maatschappelijk wordt benaderd. Dat het programma vooral niet te commercieel moet lijken, door dit soort shoots in te plannen. Ik geloof dat dit echt een tak van fotografie is, die bij je moet passen, voor 100%. Want zo niet, zul je nooit een mooie plaat afleveren. Na zo lang met elkaar opgetrokken te hebben en zo veel keer een jury commentaar te hebben meegemaakt, zouden de kandidaten inmiddels ook zeker moeten weten wat er van ze wordt verwacht. En dus ook wat voor soort foto ze moeten inleveren.

Numidia gaat helemaal op in het gemeenschapsgevoel, maar gebruikt dit op geen enkele manier voor haar shoot. Ze legt het kruispunt plat en staat te dansen op straat, maar had dit moment misschien ook even moeten benutten en de camera er bij moeten pakken. Wederom zijn ze afhankelijk van hun gids, die ze naar de juiste plek kan begeleiden, of juist niet. Maar waar Leonie en Rick beiden wel een plan hebben, gaat Numidia weer gewoon zonder enig idee op pad. En dat is uiteindelijk wat haar genekt heeft deze aflevering, het gebrek aan inzicht voorafgaande aan een shoot. Rick weet heel goed wat hij wil, de kinderen in Zuid Afrika vast leggen en daarmee het gemeenschapsgevoel laten zien. Dit deed hij eerder ook al bij de Mama's en is blijkbaar een onderwerp wat hem aan het hart ligt. Leonie daarentegen werd meegenomen naar de gaarkeuken, een uitdeelplaats van voedsel voor hen die dit zelf niet kunnen betalen. Je ziet haar zichtbaar het gevoel van het moment in zich opnemen, je ziet dat ze het echt voelt. Maar ondanks dat blijft ze ook kijken met de blik van een fotograaf. Want het jurycommentaar wat ze uiteindelijk kreeg, had ze zelf ook al aan haar eigen foto gezien.

Consistentie
Als je naar het geheel kijkt dan hebben Rick en Leonie qua kijken het meeste groei doorgemaakt. En dat is waar je foto mee valt of staat. Wanneer je eenheid moet vastleggen, saamhorigheid, een groepsgevoel, dan is dat niet enkel het vastleggen van een groep mensen. Dan is dat het gevoel dat ze bij elkaar horen, er voor elkaar zijn. En hoewel ze Numidia met alle liefde hebben omarmt, haar dat gevoel van alle kanten hebben meegegeven, heeft ze het helaas niet kunnen vastleggen. Leonie heeft deze opdracht terecht gewonnen, met een schitterende foto waar dat gevoel van af spat. Ja, ook hier zaten enkele mindere elementen in, maar dat neemt niet weg dat het zo in de National Geographic had gekund. Ondanks zijn goede kijk op de dingen, was ik ietwat teleurgesteld in de foto van Rick. Ik vermoed dat hij zeker nog betere beelden er tussen heeft gehad en vond de keuze dan ook niet optimaal. Jammer, maar ondanks dat is het goed om te zien dat hij altijd volledig achter zijn keuze staat.

De tweede shoot vind plaats op een landgoed en zal een traditionele trouwshoot blijken te zijn. En trouwfotografie is inderdaad niet makkelijk, maar dat is min of meer niet eens hetgene wat ze hier gaan doen. Ze gaan namelijk gewoon een koppel op de foto zetten, niet het moment van trouwen zelf. Bij elke bruiloft zit er vaak een koppelshoot aan vast, wat vooral neer komt op het poseren van het koppel. Of je dit nu op de statige manier doet, of door spontane opdrachten te geven, uiteindelijk draait het om het neerzetten van een mooi koppel. Leonie gaat uiteindelijk voor het meer statige, wat heel veel bruidsparen tegenwoordig nog in hun foto album willen zien. Ze laat ze zien hoe ze het wil hebben en het koppel doet fantastisch mee. Een iets ander standpunt had de foto zeker een heel stuk beter gemaakt, maar het blijft een moeilijke opdracht. Numidia vergist zich volledig in de gekozen locatie. Gelukkig wijst haar bruidspaar er op, dat ze rekening moet houden met het licht en waar dit vandaan komt. Het woord fotograferen stamt af van het Grieks en betekent dan ook: 'schrijven of tekenen met licht.' Dit is het belangrijkste ingrediënt van je foto. Zonder het juiste licht, geen goede foto.

De liefde spat er vanaf
Numidia besluit tenslotte om het anders aan te pakken en laat het koppel op zich afrennen, wat haar absoluut een fantastisch moment oplevert. De verbinding tussen de twee mensen is goed te zien, maar haar kadering zorgt helaas voor een slechte beoordeling. De afgehakte voeten zijn een no-go, tenzij ze de foto juist veel meer had gecropt, namelijk vanaf het middel. Leonie haar eerste plan viel volledig in duigen door het licht, maar uiteindelijk leverde ze een mooie foto in, die technisch goed in elkaar zat. Een iets beter standpunt had hem helemaal gered. Rick deed wat hij al die afleveringen heeft gedaan. Een plan bedenken en zich daar aan houden. Helaas heeft de hele rest van de avond het liedje van de Honeymoonquiz door mijn hoofd gespookt, maar dat mocht de pret uiteindelijk niet drukken. Ook bij hem denk ik, dat er een beter beeld uit te halen was geweest, door een ander standpunt aan te nemen. Je kunt duidelijk zien, dat de lucht overbelicht is geweest en dit in de nabewerking is gecorrigeerd. Toch heeft hij terecht gewonnen, omdat bij hem het totaal concept beter in elkaar zat dan bij de twee anderen.

Dat televisie ons vaak bewust een bepaalde kant van iemand laat zien, bewees deze aflevering. In de meeste afleveringen wordt Tijl vooral neergezet als een beetje irritant aanwezig en een grappenmaker, maar dat is natuurlijk nooit hoe het er hele dagen aan toe gaat. Maar televisiemakers laten nu eenmaal graag dat beeld zien, dat ze van iemand hebben gecreeërd. Toch toonde deze aflevering dat ook Tijl gewoon een mooi mens is en dat hij er op het juiste moment, gewoon even was voor Numidia. Geen lullige opmerkingen, geen 'kom op, je kunt het.' maar gewoon even een knuffel, want dat had ze nodig. Vergis je niet en oordeel niet te snel, over de personages die je ziet in anderhalf uur. 

Volgende week de finale met Rick en Leonie. Twee fotografen die enorm gegroeid zijn in de afgelopen weken. Beiden hebben het inzicht om de perfecte plaat te maken en het kan dus zeker nog alle kanten op gaan. Ik ben enorm benieuwd. Succes jongens.

Meepraten en je eigen perfecte plaatjes delen? Word lid van onze Facebook-groep!