Ondergrondse Post: briefje aan Tygo Gernandt

Ondergrondse Post: briefje aan Tygo Gernandt

Geschreven door Yvette Neuschwanger

Hé Tygo,

Wat gebeurde er veel deze laatste aflevering! En wat stond jij weer bol van de adrenaline. Nou ja, jouw aan een bezetenheid grenzende enthousiasme bracht je in ieder geval tot aan de finale. En wie weet zelfs nog verder, maar dat horen we volgende week pas.

Waarschijnlijk weer in zo’n ongeïnspireerde studio-aflevering die alle jeu aan het eind van een seizoen vakkundig doodslaat, maar het is niet anders.

Vanavond was het nog één keer enorm genieten geblazen van een topseizoen (waren we ook echt wel aan toe moet ik zeggen). Zullen we de tijd tot aan de ontknoping nog even doden en nog één laatste keer terugblikken?

Spiegeltje, spiegeltje in de hand….

Het begon veelbelovend, met o.a. een shot van Nikki die in een dubbel handspiegeltje keek. Zodat je haar twee gezichten kon zien? Spiegels zijn wel echt een ding dit seizoen en zouden dus een vette hint naar Nikki kunnen zijn. Al had jij daar toen nog geen oog voor, want je zat vol op Peggy. Figuurlijk dan hè, speelt anders zo moeilijk.

De cameraman met drone was ook weer van de partij en liet zien hoe je stijlvol een opengewerkt kruis ook in beeld kunt brengen. Machtig mooi, dat bovenaanzicht van die Italiaanse abdij. Voor de deur van de abdij stond Rik. En dat doet iets met je, als ik jou moet geloven. Je stond in ieder geval kwispelend voor hem, klaar voor wat er komen ging.

Wat een bak(jes)

Jullie mochten één voor één de ruïne in, wandelend langs een aantal bakjes met inhoud, voor een rendez-vous met oudmol Merel of Jon. De opdracht heette niet voor niets déja vu. Jullie kregen een stichtelijk praatje en dezelfde opdracht als helemaal in het begin. Tijdens het teruglopen mocht je uit één bakje iets pakken, maar je mocht niet terug.

Goed te zien dat jullie allemaal geleerd hebben van de eerste keer, want niemand ging voor het geld uit het eerste bakje. Dat op de terugweg dus het laatste bakje was en leeg bleek te zijn. (Waardoor ik me nu oprecht afvraag hoe je in godsnaam € 3000 had kunnen verdienen bij deze opdracht als al het geld bij voorbaat al gejat is). Niemand ging ook voor de extra info, iedereen ging voor het vraagteken. Dat bleek een ticket te zijn voor een ‘kamer die meer inzicht bood’. Een kamer met de spiegels (zijn ze weer!) met quotes uit de allerallerallereerste opdracht. Blijkbaar had de mol al die quotes zelf met de handgeschreven. Best een goeie tip, nu alleen nog even handschriften vergelijken dus (HOE DAN?). Kortom, een opdracht die eigenlijk nergens op sloeg, maar sfeertechnisch veel bracht. En oh ja, wij zagen als kijker nog een laatste spiegel waarop IN EEN TOTAAL ANDER HANDSCHRIFT stond ‘ik ben de mol’.

Goed. Tijd voor een test en executie, want voor dit jubileumseizoen was net even wat minder zendtijd ingekocht dus het moet allemaal in 8 afleveringen passen. En dat was wel even een momentje hè…jouw mol ging gewoon naar huis! Peggy bleek gewoon een kandidaat. RESET !

Teut aan de Wordfeud

Gelukkig kwamen er na het vertrek van Peggy nog 2 opdrachten waarbij je je pijlen op iemand anders kon richten. Te beginnen met een alcoholisch potje scrabble. (Het had ook Donkey Kong kunnen zijn, maar ik miste een gorilla…deze grap is alleen leuk voor boomers vrees ik). In een tunnel van bomen (wat wij hier in Nederland trouwens gewoon een laan noemen Tygo) stonden wijnvaten opgesteld met letters erop. Iedere letter een eigen waarde, waarbij klinkers waardeloos waren. Door vaten te rollen en om te wisselen moesten er vooraf vastgestelde woorden worden gevormd. Hoe langer het woord, des te meer geld kon er verdiend worden. En dus begonnen jullie met….Pisa.

Ach, voorzichtig beginnen daar kan ik me nog iets bij voorstellen. Maar toen ging Nikki de waardes in kaart brengen en besloot dat het roer om moest. Een lang woord met de Q. En met een spatie. Nog nooit zoveel discussie gezien om letterlijk niks. Want dat is wat een spatie is, een stukje niks. Enfin het kan een mollenstreek geweest zijn, want blanco vaten waren mingeld waard. Ik weet het niet. Ik weet wel dat mocht Nikki inderdaad de mol zijn (en dat is ze), ze terplekke nog even de puntjes op de i heeft gezet. Of eigenlijk, het vat met de i heeft omgedraaid. Onvindbaar voor heel even, maar gelukkig had jij haar door.

Kedeng kedeng…

De laatste opdracht dan. In een ieniemietreintje de mijnen in. Wat op zich best lekker was, zo’n overdekt tochtje, want jullie hadden niet echt Mediterraans weer hè? Bij het licht van de sporadisch aanwezige lampen lazen jullie vragen aan elkaar voor. Jij dacht op een sleutelpositie te zitten, maar feitelijk was je hét doorgeefluik en hoor je waarschijnlijk nu nog stemmen en echo’s in je hoofd. Het was wel leuk om al die weetjes plots te horen. Waarom ben jij ooit met een Ferrari de muur van Paradiso ingereden? Droom je van Jeroen Kijk in de Vegte en hing er een poster van Take That boven je bed? Hahaha, geweldige antwoorden. Slim bedacht ook, want makkelijk te onthouden.

Beter dan het antwoord ‘dat iemand zijn oogschaduw niet goed had geblend’ op de vraag wat het lompste was dat Nikki ooit tegen iemand had gezegd. Een dom antwoord, net als het antwoord op de vraag ‘wat is jouw diepste geheim’. Ze had in plaats van ‘dat heb ik niet’ gewoon hardop moeten zeggen ‘dat ik de mol ben’. Dan had ze jullie pas een mindfuck bezorgd, denk je niet? Nu is het allemaal zo ontzettend obvious.

Want als jij niet de mol bent Tygo, Nikki niet de verliezer en Jeroen niet de winnaar…dan is er volgens mij maar één scenario mogelijk.

Gefeliciteerd met de pot, hij is je gegund!

groet Yvette

PS: mocht Nikki de winnaar blijken en Jeroen dus de mol zijn, dan maak ik een diepe, diepe buiging voor hem. Met zijn strikje.